Nettkafeen her i Salzburg har ein Netscape som ikkje taklar Java, slik at eg maa bruka telnet-klienten til Micro$oft som ikkje taklar det stoev. Ha medkjensle med meg.

Goldener Saal.

Espen reiste fraa oss i Napoli og vidare til Venezia. Neste dag reiste eg og Anne Kjersti vidare til Venezia, fann ein internettkafe, og like etter at eg hadde sendt reisebrev derifraa, kom Espen innom den same internettkafeen. Han reiste vidare same kveld, men me overnatta. I Venezia fekk me med oss litt saann Markusplass og slikt, og elles tok me det med ro. Men om ikkje anna, so fann eg den Pave-CD-en, daa. :)

(No tok Anne Kjersti videokameraet mitt, og ho filmar meg tydelegvis.)

I Italia var altfor mange kafear, restaurantar, nettkafear og andre turiststader stengde pga. ferie i turistsesongen. So paa fredag for me vidare til Wien. Der har eg vore för, so no skulle eg vera omvisar. Fyrst tok eg med Anne Kjersti opp i Donauturm, med utsikt over byen. Det er eit fjernsynstaarn, altso. Og so traska me rundt og leitte etter BH og sandalar. Me fann ikkje korgje. Denne laurdagskvelden var me dessutan paa Mozart-konsert i Goldener Saal i Musikverein. For dei som ikkje veit det, so er det den konsertsalen me ser paa fjernsynet 1. januar kvart aar.

Det var tre ekstranummer, dei to siste av hövesvis Johann Strauß d.y. og d.e. Og no sit eg her og tenkjer paa at me fekk verkeleg röyna skilnaden mellom klassisisme og romantikk, med streng fokus paa oppbygging og harmoniar og slikt under Mozart, og med friare dynamikk under Straußane. Eg skal ikkje skriva meir om dette her, men maa berre nemna at orkesteret hadde paa seg tidsriktige kostyme fraa 1700-talet. Inkludert parykk.

Minnestøtta over W.A. Mozart.

Musikknerden Jardar (eg fekk i alle fall kjensla av nerdestatus etter aa ha snakka litt for mykje til Anne Kjersti) maatte naturlegvis kommentera at wienervals er kjenneteikna av at rytmikken ikkje stemmer heilt med takta, ved at det andre taktslaget kjem litt för tida. (Eg veit at det finst folk som les dette som har studert musikk. Dei kan sikkert uttrykkja dette betre. Torunn?)

Slottsfrue Anne Kjersti lyste opp neste dag daa me kom inn i hagen til slottet Schönbrunn. Han var fin, ikkje sant? (Anne Kjersti nikkar og seier mmm.)

Seinare paa ettermiddagen for me til St. Marxer Friedhof (gravplass, altso), og saag Minnestötta paa den staden som dei meiner at Mozart ligg gravlagd. Som kjent hamna han i ei umerkt grav. Og til slutt vart det tivoli paa Praterstern med to pariserhjul (der eg kasta ut papirfly med teksten "Help, I am trapped in the wheel"), eit raaskummelt spökjelseshus, og eit skrekkhus der me vandra omkring og vart drepne. Anne Kjersti sentrifugerte seg, men daa sa eg stopp, og vart verande paa land.

I dag reiste me vidare til Salzburg, byen eg har dröymt om sidan eg lärde om Mozart i 4.-klassa. Her har me m.a. vore innom huset der litle Wolfgang voks opp naar han ikkje var paa turné (hurra, eg fann aksenten!). Det maa elles nemnast at medan eg liker aa gaa paa gravplassar, so liker Anne Kjersti aa sjaa hovudskallar. So medan eg var oppteken av aa sjaa Mozart-grava i gaar (for andre gong, fyrste var i 1992), so ville Anne Kjersi sjaa Mozarts hovud. Eg hadde nemleg kome i skade for aa fortelja henne at dei hadde grave opp kraniet fraa grava i Wien, og for ikkje so lenge sidan hadde dei med datateknologi funne ut at andletet til kraniet var Mozart. (Oppgravinga skjedde paa 1800-talet.) Kraniet skulle vera her i Salzburg, men daa me spurde etter det i dag, so fortalde dei at det truleg var paa turné til Wien.

Anne Kjersti sentrifugerer seg i Wien.

Ogso denne gongen har det kome inn lesarbrev. Ein lesar fortel at ho har sendt vidare Italia-reisebreva til ei veninne, og veninna har daa svara:

"Jeg tror Jardar er min yndlignsnynorsker. Ekstra bra at reisebrevene kommer med to a'er istf. å. Men det er kanskje sånn han skriver uansett."

Eg seier berre: Kva var vel Vigelandsparken utan bokmaalet? Bokmaalet gjev liksom ein ekstra piff paa opplevinga. (Jf. dronning Sonja som spurde: Kva var vel fjordane vaare utan nynorsken?)

I morgon fer me vidare til München/Dachau og Hannover, og etter kvart fer me truleg til Köbenhavn, er der litt, og so til Hirtshals og tek ei nattferje. Flya vaare gjeng fraa Kristiansand laurdag föremiddag.

Og no... *kremt* Tadaaaaaaa! Her kjem frk. Anne Kjersi Fremstad med SIN versjon av turen! De vil kjenna henne att paa bokmaalet.

Jardar
PS: Ja, eg _spurde_ omvisaren paa Neuschwanstein om kongen var homo. Omvisaren sa at det var eit gamalt rykte som har svirra heilt sidan kongen döydde. Meir sa han ikkje om den saka.

ja, naa virker Jardar nesten urolig her, for han er redd for hva jeg kommer til aa skrive her. Hans egen feil det...

Jeg har jo blitt omtalt saapass mye at det er det paa tide at jeg sier noen ord selv. Og jeg har insistert paa aa faa skrive selv ogsaa, i frykt for at Jardar automatisk vil oversette det jeg skriver til nynorsk. Saa dere som leser dette reisebrevet kun for aa nte hans nynorsk kan avslutte naa.

Ellers saa maa jeg jo si at jeg er imponert over Jardars spraakferdigheter. Til og med islandsk greide han naar han hörte det av ei lyshaara jente i en godtebutikk i Venezia. Og ellers er han god aa ha med paa tur for meg som knapt snakker tysk. Men det kan jo bli litt mye ogsaa da, som naar han skal kjöpe sandaler og er mer opptatt av aa spörre ekspeditrisa om hvilket kjönn sandaler er paa tysk, enn aa forklare ekspeditrisa at det faktisk er sandaler han er ute etter. Er det rart at han fortsatt maa gaa i de gamle utgaatte?

Hund i Pompeii som Jardar snakka med.

Og saa har jeg jo ogsaa blitt kjent med den historisk interessete sida med Jardar. Heröysk lokalhistorie er ikke lenger ukjent for meg. Jeg vet f.eks. en del om kirker, kirkebrann og ny kirkeklokke.

Naar man er paa interrail - eller i det hele tatt paa reise i utlandet - er det for de fleste naturlig aa oppsöke restauranter med et visst lokalt preg. Men har vi (les: Jardar) gjort det? Neida, kinarestauranter og McDonalds har det gaatt i. Og vi kan ikke passere en kinarestaurat uten at det blir kommentert.

Andre ting som blir kommentert ved hvert möte er katter og hunder. De blir hilst av Jardar paa sine respektive spraak.

Og saa er Jardar svaert opptatt av at det i historia fra Romania var en trykkfeil. Det skulle vaere "turist", ikke "turisti", som det stod. Det siste er nemlig flertall, og da skulle verbet ha vaert "suntam", men det var altsaa entall han brukte i den nevnte episoden. Naa fortsetter han med aa greie ut om verbet "suntam", og er det rart det blir litt mye av og til for stakkars meg som faar hetta straks jeg maa analysere en setning som har mer en subjekt og verbal?

Dette har kanskje mest gaatt ut paa aa fortelle hvor trasig jeg har det sammen med Jardar, men jeg har det litt flott innimellom ogsaa. F.eks. naar jeg kan kitte han til tullflir paa U-Bahn i Wien. *ha, ha*

Saa jeg vet aa ta igjen naar det gjelder. Skal ikke si noe om hvem som er sterkest av han og meg.

Anne Kjersti

Neste. -- Opp.